Mijn naam is Federica en ik ben in 1980 in Italië geboren. Ik heb een Latijns-Amerikaanse moeder en een Italiaans-Oostenrijkse vader.
In de maanden voor mijn geboorte bezochten mijn ouders de Verenigde Arabische Emiraten. Vrijwel direct na mijn geboorte keerden ze daar weer terug. Thuis spraken we Spaans, buiten huis Frans en Engels. Toen ik één jaar oud was, vertrokken we via Santa Cruz de la Sierra naar Bolivia met de bedoeling om ons daar permanent te vestigen. De staatsgreep van dictator Garcia Mesa overtuigde mijn ouders om terug te keren naar Italië.
Vanaf dat moment werden Italiaans en Spaans mijn dagelijkse spreektalen: Spaans thuis en Italiaans buitenshuis.
Sommige Italiaanse woorden heb ik pas relatief laat geleerd, en sommige Spaanse woorden zelfs nog later.
Ik heb altijd van woorden gehouden, van het lezen en van het schrijven ervan. Mijn favoriete medium is poëzie. Ik schrijf poëzie in beide talen.
Mijn opleiding is wat men in Italië 'klassieke studies' noemt. Dat wil zeggen dat ik aan de Klassieke Hogeschool Oudgrieks, Latijn, Griekse taal en Latijnse literatuur heb gestudeerd. Aan de universiteit heb ik economische antropologie gestudeerd en ben afgestudeerd met een scriptie over "Microkrediet" in Bolivia, na een onderzoeksproject van zes maanden in de stad La Paz.
Later werkte ik in het onderwijs. Ik ben iemand die graag ontdekt, leert en studeert.
Ik beschouw het woord als een van de krachtigste en mooiste middelen om jezelf uit te drukken, emoties te ontdekken, te leren kennen en op te roepen.
Gedreven door mijn drang om mijn levenservaring te verkennen en te verbreden, bleef ik jarenlang yoga studeren en beoefenen. Uiteindelijk volgde ik een opleiding in Shinrin Yoko, somatische coaching, Wabisabi-mentorschap, sjamanisme. Ik vind het leuk om mijn 'moedertaal' en mijn 'vadertaal' te onderwijzen, omdat ik ze op deze manier blijf leren kennen en met nieuwe ogen zie. Ik houd ervan om met mensen in contact te komen, naar hun verhalen te luisteren en de schoonheid te delen van de talen waarmee ik ben opgegroeid en waarmee ik de wereld interpreteer. Ik vind het leuk om te observeren hoe de moedertaal van de studenten de wereld weergeeft. Ik vind het leuk dat ze hun wereld kunnen vergroten door een nieuwe taal te leren.
